Antes de que remate o ano quérovos mostrar, por se non a vistes, a Árbore de Nadal que decora coma outros anos a entrada do noso cole. Este ano ten unha peculiariedade: cando rematamos de armala (a árbore...) foron eles os que me axudaron a escoller e poñer os adornos para colgar. O que non había maneira era de aguantar a estrela dereita...!
O adorno das bolas indicáballe a nosa porta a Papá Noel e debaixo deixámoslle un calcetín... por si acaso se pasa polo cole! Non vaia ser !
Con esta última entrada do ano , deséxovos un bó remate de ano e un próspero 2011 e vémonos en xaneiro! Bicos aos nenos!
CURIOSIDADE HISTÓRICA : "... TIRANDO DE WIKIPEDIA"
A árbore de Nadal é unha árbore decorativa, típica da festa de Nadal. Tradicionalmente adoita empregarse unha conífera de folla perenne. Dise que a árbore, adornado e venerado polos druidas de Europa central, cuxas crenzas viraban ao redor da sacralización de todos os elementos da natureza. Estes pobos celebraban o aniversario dun dos seus deuses adornando unha árbore perenne, coincidindo en proximidade coa data do Nadal cristián.
A árbore tiña o nome de Divino Igdrasil (simbolizaba a árbore do Universo), en cuxa copa achabase o ceo, Asgard e o Valhalla; mentres que nas raíces profundas atopábase o reino dos mortos e o inferno. Cando coa evangelización os primeiros cristiáns chegaron ao norte de Europa , descubriron que os seus habitantes celebraban o nacemento do deus do Sol e a fertilidade, adornando unha árbore perenne, na data próxima ao Nadal cristián. Posteriormente deses pobos, os cristiáns tomaron a idea da árbore, para celebrar o nacemento de Cristo, pero cambiándolle totalmente o significado.
Dise que san Bonifacio (680-754), evanxelizador de Alemaña, tomou un machada e cortou unha árbore que representaba ao Ygdrasil , e no seu lugar plantou un piñeiro, que por ser perenne, simbolizou o amor de Deus, adornándoo con mazás e velas. As mazás simbolizaban o pecado orixinal e as tentacións, mentres que as velas representaban a luz de Xesucristo como luz do mundo. Conforme pasou o tempo, as mazás e as luces, transformáronse en bolas e outros adornos.
Despois agregouse a tradición de pór agasallos para os nenos baixo a árbore, enviados polos Reis Magos, Olentzero ou Papá Noel dependendo a lenda da rexión onde se atope.
A árbore de Nadal en Europa
É posible que a primeira árbore de Nadal, como o coñecemos na actualidade, se rexístrase en Alemaña onde se implantou por primeira vez en 1605 para ambientar o frío do Nadal, comezando así a súa difusión. O costume de adornar a árbore do Nadal nos fogares españois foi traída no ano 1870 por unha muller de orixe rusa, que logo de enviudar do duque de Morny, irmán de Napoleón, contraeu segundas nupcias co aristocrata español Pepe Osorio, un dos maiores promotores da Restauración Borbónica que permitiu a Afonso XII reinar. Por iso, parece ser que a primeira vez que se colocou unha árbore do Nadal en España foi en Madrid durante os Nadais do ano 1870, no palacio de devanditos nobres, no Paseo do Prado.
A árbore tiña o nome de Divino Igdrasil (simbolizaba a árbore do Universo), en cuxa copa achabase o ceo, Asgard e o Valhalla; mentres que nas raíces profundas atopábase o reino dos mortos e o inferno. Cando coa evangelización os primeiros cristiáns chegaron ao norte de Europa , descubriron que os seus habitantes celebraban o nacemento do deus do Sol e a fertilidade, adornando unha árbore perenne, na data próxima ao Nadal cristián. Posteriormente deses pobos, os cristiáns tomaron a idea da árbore, para celebrar o nacemento de Cristo, pero cambiándolle totalmente o significado.
Dise que san Bonifacio (680-754), evanxelizador de Alemaña, tomou un machada e cortou unha árbore que representaba ao Ygdrasil , e no seu lugar plantou un piñeiro, que por ser perenne, simbolizou o amor de Deus, adornándoo con mazás e velas. As mazás simbolizaban o pecado orixinal e as tentacións, mentres que as velas representaban a luz de Xesucristo como luz do mundo. Conforme pasou o tempo, as mazás e as luces, transformáronse en bolas e outros adornos.
Despois agregouse a tradición de pór agasallos para os nenos baixo a árbore, enviados polos Reis Magos, Olentzero ou Papá Noel dependendo a lenda da rexión onde se atope.
A árbore de Nadal en Europa
É posible que a primeira árbore de Nadal, como o coñecemos na actualidade, se rexístrase en Alemaña onde se implantou por primeira vez en 1605 para ambientar o frío do Nadal, comezando así a súa difusión. O costume de adornar a árbore do Nadal nos fogares españois foi traída no ano 1870 por unha muller de orixe rusa, que logo de enviudar do duque de Morny, irmán de Napoleón, contraeu segundas nupcias co aristocrata español Pepe Osorio, un dos maiores promotores da Restauración Borbónica que permitiu a Afonso XII reinar. Por iso, parece ser que a primeira vez que se colocou unha árbore do Nadal en España foi en Madrid durante os Nadais do ano 1870, no palacio de devanditos nobres, no Paseo do Prado.
