Despois de "intentar coñecer os fundamentos científicos" das variedades cromáticas que se dan no outono, sempre podemos volver á simple observación da súa beleza acompañada da fermosa música de Vivaldi. Incrible a beleza que cabe nunha soa folla destas árbores (probablemente americanas ou canadienses). Nos nosos bosques predominan os dourados, marróns e amarelos en todas as súas variedades.
Tamén pasou en outono!
Por desgracia non podemos esquecer a cor negra que deben estar a sufrir agora polos montes ourensans. Unha perda inmensa que se ven sumar ás de anos anteriores, que parece que non ten fín e que se nos descoidamos fará que perdamos as nosas señas de identidade e o noso futuro.