sábado, 29 de xaneiro de 2011

UNHA DEPURADORA NA CLASE

      Estos días estamos a traballar sobre a AUGA: os estados nos que se presenta, o seu ciclo e a presencia que ten no mundo.        Acabamos falando da AUGA POTABLE: da que necesitamos para beber e do AFORTUNADOS que somos por ter a posibilidade de abrir unha billa cando temos sede ou para bañarnos, para regar ou para xogar con ela... Vimos que non tódolos nenos do mundo teñen as nosas posibilidades de ter auga potable e que hai moita xente que non ten máis remedio que beber AUGA CONTAMINADA. Vimos fotos de nenos e nenas coma nós... sacando auga de rios sucios, carrexando caldeiros máis grandes que eles e bebendo auga que nós nin siquiera tocariamos... e acabamos falando das enfermedades que provoca beber augas contaminadas.
      Seguimos  o  circuito  que siguen  as  augas limpas  e  sucias:  desde que abrimos unha billa  ou tiramos da cisternas, polos desaugadoiros, tuberías e  alcantarillas ata as depuradoras de residuais. Observamos, analizamos e tomamos conciencia de que a auga é un ben escaso e limitado que temos a necesidade de conservar e manter limpo. Moitas veces a auga, un recurso vital, resulta afectada por diferentes graos de contaminación, polo volcado voluntario ou involuntario de sustancias de orixen industrial, vertidos cloacales e industriais sin tratamento previo, residuos sólidos etc... Falamos da contaminación da  auga e de como as industrias que a utilizan para o seu funcionamento, teñen a obriga de devolvela limpa ó seu entorno para poder conservar limpo o noso planeta... 

        Este video peruano de "la gotita viajera" sirveunos para ilustrar o tema traballado.



    Finalmente, despois de ver como funciona unha depuradora de verdade, fixemos un experimento e CONSTRUIMOS UNHA PEQUENA DEPURADORA. Utilizamos un par de botellas, varias baietas e moita area fina ...Fixemos  a nosa propia auga contaminada con terra  e ... puxémonos a filtrar... A primeira vez a auga saleunos bastante turbia, pero na segunda volta engadimos máis area fina  e máis baietas e a auga saleunos case transparente... APRENDIMOS QUE A AUGA NON TEN QUE TER COR, NIN OLOR, NIN SABOR... 




   
     Tratamos de tomar conciencia do medio que nos rodea, de tomar medidas para conservalo e sobre todo ser solidarios cos que son menos afortunados que nós ...


martes, 18 de xaneiro de 2011

HISTORIA DUNHA PINGA DE AUGA

      A historia dunha pequena PINGA DE AUGA que, a ritmo de rock&roll, vai cambiando de estado, de condición e forma, e pasa por distintas aventuras... ata atopar a súa media pinga...

ESTAMOS NO INVERNO...

OLA DE NOVO A TODAS E TODOS:
        Aquí estamos de novo e ¡espero que teñades-teñamos  un bó ano 2011!
        Como estamos no inverno,mural do outono que temos na clase estivo a sufrir algúns cambios: pouco a pouco foille cambiando a cor do ceo , foron aparecendo nubes que cada vez íanse poñendo máis escuras e logo comenzaron a caer folerpas de neve ata  que, pouco a pouco, quedou convertida nunha paisaxe completamente nevada. ¡Xa temos o noso MURAL DE INVERNO!. De paso, falamos da formación das nubes e da neve, das tormentas invernais, do ciclo da auga e dos diferentes estados nos que esta se presenta: líquido, sólido e gaseoso. Estamos aprendendo cousas sobre como cambia  dun estado a outro, de onde ven a auga e a donde vai, como está distribuida polo mundo e como chega a nós. Estamos a decatarnos de que somos afortunados, xa que cando temos sede só necesitamos abrir a billa... e imos a tratar de ser máis responsables co uso e o coidado da auga, xa que esta é un ben limitado e moito máis escaso do que nos parece e temos que coidala e non contaminala, nin desperdiciala... Tamén estamos a facer algúns experimentos... xa vos contarei como nos vai...
     AQUÍ ESTAMOS A PINTAR NO MURAL. Para facer a neve utilizamos PINTURA DE FARIÑA: unha mestura de fariña, témpera branca e pegamento cola, para darlle textura, cor e solidez respectivamente... De paso comprobamos como lle quedaban as patiñas ao lobo no conto das sete cabritas ...¡que divertido é podela tocar e meter as máns nunha caixa chea!. 



Como sempre, aclaramos que a fariña estaba caducada (porque eu, coma vós, sempre lles digo que non se xoga coa comida... e logo eles sempre mo preguntan cando facemos algo así).