Ana, Telmo e a ovelliña que veu a cear

    Dentro das actividades de animación á lectura, visitounos Ana,  a nai de Telmo para ler na clase un dos seus contos favoritos: a ovelliña que veu cear. Unha historia chea de humor e tenrura... na que o lobo non é o que parece. 

  Pero os lobos son lobos... ou non?

  Un lobo vello e cheo de fame que só ten sopa de verduras no plato reciba unha inesperada visita: unha ovelliña aterecida de frio que lle peta na porta. O lobo ten moita fame pero prefire esperar a que a ovelliña esté en mellores condicións para comer: que non estea fría, que non teña hipo e que non estea tan famenta. Pero mentres o lobo se vai ocupando de todo isto vanse collendo cariño mutuamente e faina marchar para non chegar a comela... Con momentos de humor e tenrura demostra que si recibimos suficiente cariño, todos podemos cambiar e coma o lobo superar a nosa natureza...

   O autor, e tamén ilustrador, Steve Smallman, ten moitas outras historias que podedes ver AQUÍ.

   Ana, axudada por Telmo, que estaba supercontento de tela na clase, contounos este conto que aínda que xa coñecíamos sempre nos gusta moito. E de remate agasallounos cunha ovelliña feita con goma eva para cada un.  

  Moitas grazas Ana por vir a contarnos este conto tan bonito!

Versos para Antonio Fraguas no paseo fluvial

   Participamos nesta actividade proposta polo equipo de normalización lingüística do Concello para o Día das Letras Galegas. Escribimos sobre a nosa laxa os versos de Antonio Fraguas sobre a aldea de Insuela onde naceu, e decorámola entre todos.

  Despois os nosos representantes, Xián e Maeba, que saíron escollidos por sorteo, foron pendurala das árbores do paseo fluvial de Bertamiráns facendo un CAMIÑO DE VERSOS para disfrute de todos os paseantes.

•     Podedes ver a entrada da saída para colocar as laxas e a entrevista para a CRTVG  na que sae falando Xián, premendo  neste enlace coa web do colexio. 

•   E nesta montaxe vedes como decoramos o noso poema de Fraguas.

 

 E no disco de Xoán Curiel, podemos oir o poema "Quen me dera en Insuela" nunha canción.

premer para escoitar a canción

Olivia, Claudia, Noelia e a toupiña que quería saber...

 Dentro das actividades de animación á lectura, as convidadas de Olivia foron Noelia e a súa irmá Claudia. Despois das presentacións Noelia e Claudia,  coa axuda de Olivia, fixéronnos un xogo de movemento coas mans que lle gusta moito á pequena. 

E despois Claudia contoulles un conto aos compañeiros da súa irmá. Escolleu na biblioteca de aula  o conto da toupiña que quería saber quen lle fixera "aquilo" na cabeza.

    Tanto co xogo como co conto pasámolo xenial!. Nunha das montaxes están as fotos da sesión e no video está o conto que nos contou Claudia. Moitas grazas ás dúas por compartir con nós este ratiño!

 

 

O Maio

     Os pequenos de 3 anos achegáronse á tradición dos maios e fixeron este de papel. Despois buscaron e escolleron en internet  as flores que lles gustaban.... e, como vimos maios que levaban ovos e froitas, tamén lle puxeron limóns. 

 Pintáronas e recortáronas e como algunhas eran un pouco máis dificiles algúns encargáronse de repasar os recortes e así todos colaboraron na súa medida. Aínda así algunhas acabaron un pouco recortadas de máis... e sin posibilidade de reconstrución.... Cuestión de practicar.

   Cando todo estivo rematado, clasificaron por tamaños e pegáronas facendo grilandas... Quedounos un bonito maio que compartimos cos compañeiros do cole colgándoo na entrada.

  

  A música que acompaña este video é de Luis Emilio Batallán coa letra do poeta Manuel Curros Enríquez (Aires da miña terra).

Lia, Manu e a gaita galega

  Dentro das visitas o cole tivemos a de Manu, o pai de Lia, que estaba toda emocionada e impaciente por traelo a clase. Manu trouxo a gaita que toca desde pequeno e contounos que durante moitos anos estivo nun grupo.  
Ademáis montouna diante deles e explicounos que é un instrumento de vento, como funciona e como se chaman as pezas que a compoñen. Foi unha experiencia moi bonita e pasámolo xenial.

 

 Trouxo tamén a monteira e cando marchou buscamos na rede o resto de pezas do traxe galego.

  Quedaron impresionados pola potencia e son deste instrumento que acompaña aos galegos na maior parte das nosas celebracións. De seguro hoxe nos acompañou ao longo do Día das Letras galegas.

 Fixen dúas montaxes, unha coas fotos da visita e outra de video cuns anaquiños das pezas que Manu tocou na clase. Espero que vos gusten.

 Moitas grazas Manu por vir pasar este rato con nós.

Cristina, Sabela, Rami e Lara: "Ter amigos é divertido"

  Dentro das visitas dos papás e mamás para contarnos contos, houbo unha excepción. Como os de Lara non podían vir "delegaron" en Cristina, a súa irmá maior. Foi unha experiencia moi bonita de lectura de maiores a pequenos e Lara estaba moi emocionada coa visita. Cristina veu con dous compañeiros de clase, Sabela e Rami e entre os tres leron o conto "Ter amigos é divertido" de Rob Lewis. 

 Durante a visita os pequenos estiveron moi atentos a esta historia...  e aos contadores e portáronse xenial.

  Reseña: Ambrosio é un coelliño que se muda a un sitio novo, o que máis lle gusta é nadar e intenta buscar amigos cos que poida compartir a súa afección pero vainos rexeitando porque todos teñen algún defecto para el... Ao final acaba por decatarse de que é máis importante ter amigos que calquera outra cousa.

 

  Unha historia sobre o respeto na que vemos que todos somos diferentes e que hai que aceptar aos demais tal como son, xa que todos nos poden aportar algo.  

Moitas grazas a Cristina, Sabela e Rami por contarnos este conto!. 

Unha proba de que ter amigos é divertido!

Roberto e Belén contan "O sol chega tarde"

   Seguindo coas visitas dos pais e nais para contarnos un conto, Roberto e Belén, os pais de  Carla e Marta trouxeron "O sol chega tarde". O texto de Susana Peix conta a través das fermosas ilustracións de Anna Llenas o que pasa un día que o sol non desperta a tempo e as dificultades que atopa para que se faga de día. 

   Unha divertida historia sobre como sobrepoñerse ás dificultades que nos podemos atopar.

   Carla e Marta estaban moi emocionadas por ter na clase a seus pais. Moitas grazas Roberto e Belén por visitarnos e compartir con nós esta bonita historia.

 

Esta é unha montaxe coas fotos da visita. Espero que vos guste!

 

Carola, Andrés, Abril e o carnaval dos animáis

 Carola e Andrés, os pais de Abril, viñeron a clase a contarnos o conto "O carnaval dos animais" da escritora e tamén ilustradora canadiense Marianne Dubuc. Unha divertida historia que lles gustou moito, na que os animais aproveitan as características máis importantes de outros para disfrazarse.

 

 E despois, aproveitando unha colección de animais que temos na clase, faláronnos de insectos, arácnidos, escaravellos e as súas diferenzas e características máis importantes... E tamén acabaron falando de dinosaurios ...que nos pillaban de paso!

  Moitas grazas aos dous por vir e pasar este ratiño con nós na clase!

Verónica, José Manuel e Martín

Os pais de Martín, Verónica e José Manuel, viñeron a clase a celebrar con nós o Día do Libro. Agasallaron a cada neno cun libriño cos seus nomes que fixeron eles, para que esta vez fosen os propios nenos os lectores. Como actividade para facer en familia na casa deixamos a segunda parte: en cada páxina tiñan recoñecer os nomes e pegar as fotos dos seus compañeiros... así que tamén fixeron de editores.

  Despois escollimos para contar un conto dos que temos na clase: Os tres porquiños.  Escoitárono coa misma emoción e sorpresa que as outras cen veces que seguro o fixeron antes!. Todo un clásico!

 Moitas gracias Verónica e José Manuel por vir a clase a participar nesta actividade... e polo traballo de facer os libriños personalizados.

 

De que cor é un bico?

  Recibimos a visita da nai de Lola, Carmen, que nos trouxo un precioso conto: "De que cor é un bico?". Recibírona cunha chea de abrazos e despois foron presentándose e escoitaron con moito interés. Lola estaba moi emocionada axudando á súa nai. Despois de ver as coloridas ilustracións intentamos dibuxar bicos e corazóns das nosas cores favoritas....  Este conto é de Rocío Bonilla  e no enlace do nome podedes entrar na páxina para ver outras das súas obras.

 

 

  Reseña: A Minimoni encántalle pintar mil cousas de cores: xoaniñas vermellas, ceos azuis, plátanos amarelos... pero nunca pintou un bico e quere saber de que cor será? Vermello coma unha deliciosa salsa de tomate? Non, porque tamén é a cor de cando estás enfadado... Será verde coma os crocodilos, que sempre lle pareceron tan simpáticos? Imposible, porque é a cor das verduras, e non lle gusta comelas!. Nin blanco porque é frío .... A través das páxinas do conto vai intentando averiguar de que cor serán. 

 Moitas grazas Carmen por vir a clase a compartir con nós este conto!