Pirámides e papiros

    Seguindo co proxecto sobre Exipto, buscamos unha plantilla para facer unha pirámide, recortamos e doblamos para pegar e montala. Na sala de Psico tamén intentamos construir pirámides cos bloques grandes e descubrimos que realmente era moi dificil... aínda que un equipo consigueu facer unha pirámide escalonada (como a de Saqara!) igual que fixeron no Antigo Exipto. Tamén fixeron outras construccións.

 

  Coñecemos os papiros sobre os que escribían os exipcios. Vimos que se obtiñan dunha planta que medra nas beiras do rio Nilo que cortaban, pegaban e prensaban hasta conseguir unha especie de "papel". Atopamos unhas plantas que se chaman "falsos papiros" cerca de Castrigo e como non tíñamos tantos para facer o papel, empregamos vendas que cortamos en tiras e pegamos facendo unha imitación. No video que puxen abaixo veredes como fixemos.

imitando papiros

 Os encargados dos papiros eran os escribas, uns funcionarios moi importantes e considerados porque sabían ler e escribir, coñecían o cálculo, controlaban os impostos, aseguraban os traballos de construcción, transcribían as órdenes dos  faraóns e sobre todo eran os responsables da administración.

                      Neste video están as pirámides e cómo fixemos os nosos "papiros".

Columnas e escarabellos do Antigo Exipto

  Seguindo co proxecto sobre o Exipto dos faraóns, fixemos dictados escribindo palabras relacionadas e tamén transformamos unha das columnas da sala de psico nunha columna exipcia, con xeroglíficos e imaxes de faróns e deuses. Para ver como estaban decoradas e como podían ser as cores, miramos na rede e en algúns libros buscando imaxes de deuses e faraóns.

 Tamén fixemos pectorais con forma de escarabello como o do faraón Tutankamón e xogamos a escribir os nosos nomes con xeroglíficos dentro dos cartuchos igual que facían os exipcios "traducindo" a partir do noso alfabeto. Falamos da Pedra de Rosseta e como se resolveu o misterio para poder interpretalos.

Sentados no monte

   Fai unha semana, en pleno mes dos maios, fixemos unha saída polo entorno de Castrigo e xogamos a ver cantas especies de plantas e flores identificábamos polo seu nome. Fomos facendo pequenos atados coas flores que ibamos recollendo. Algúns facían os atados "algo" máis grandes... De regreso sacamos unhas fotos sentados baixo un carballo, no asento que fixo un veciño e que lles facía moita gracia cada vez que pasábamos polo sitio.

 

 

 

 

Día das Letras Galegas: Xela Arias

Os nenos de infantil do cole achegámonos á obra de Xela Arias a través do poema do libro DARÍO A DIARIO que lle dedicou ao seu fillo Darío e debuxámonos coas nosas nais.

 

TÓDOLOS   BEBÉS   SON   TU  E   NINGÚN   COMA   TI.

TÓDOLOS    NENOS    SON   TU   E    NINGÚN    COMA   TI.

TÓDOLOS   MOZOS   SON   TU   E    NINGÚN    COMA   TI.

TÓDOLOS   ADOLESCENTES   SON   TU  E   NINGÚN   COMA   TI.

TÓDOLOS    ANCIÁNS    SON   TU   E    NINGÚN    COMA   TI.

TÓDOLAS   NAIS   SON   EU   E   TODAS, COMA MIN,  SABEN QUE ES ÚNICO.

  Ademáis de buscar información na rede, Iago trouxonos unha presentación con fotos dun roteiro que fixo con seus pais polas rúas de Sarria xa que os seus avós eran veciños dos avós de  Xela e así pudemos ver algúns dos sitios que Xela frecuentou de pequena.

Biografía de  Xela Arias Castaño: "naceu en Sarria, Lugo, en 1962 filla de Amparo e Valentín Arias López, también escritor e traductor. Hasta os 7 años estudiou na Granxa de Barreiros, dentro dun proxecto pedagóxico cunha orientación agraria e de integración da cultura galega cos ciclos da natureza. Posteriormente marchou a Vigo coa súa familia. Deixou os estudos en COU, para traballar en Edicións Xerais de Galicia, como oficinista, después en creación e investigación e despois xa como correctora de estilo e editora.

Volveu estudar, cursando Filoloxía Hispánica na Universidade de Vigo, licenciándose pola Universidad de Santiago de Compostela, e iniciando a especialidade en galego-portugués.

No curso 1999-2000 comenzó como profesora sustituta de secundaria, de lengua y literatura castellana, en institutos de Santa Comba, Moaña, Pontevedra, Santiago de Compostela e Vigo. E foi docente en diferentes municipios galegos, como Chapela, A Guarda y Vigo.

En 2003 Xela Arias faleceu aos 41 años en Vigo por un ataque cardíaco."

 

Cabezas de herba en infantil

  

Con sementes de cesped e alpiste, medias, gomas, ollos móviles e virutas, fixemos unhas cabezas de herba que regamos e coidamos hasta que se encheron de pelos verdes. Tivemos as ventanas moi animadas con estos personaxes que iban cambiando cada día mentras lles medraba a herba. Plantámolos o 5 de abril.  Ao principio fixeronse esperar e tardaron en brotar e, menos unha que tardou un pouco máis, todas medraron moi rápido. Tamén tiveron moitos nomes: cabezóns, señor potato, cabezolos, cabezudos, pelados, peludos...

Tamén fixemos unha carta que levaron a casa. Como esta que me enviou Sandra, a nai de Maeba, cos cabezolos dibuxados diante das ventanas da clase:

Un aviso para os que o queiran facer: da mellor resultado a semente do céspede que o alpiste: elle máis doado atravesar a media por ter o brote máis fino. E dura máis. Tampouco precisan moito sol ao principio, porque aínda que nacen antes, pódenselles queimar os brotes como lles pasou ás nosas compañeiras. E canto máis apretada e chea de viruta quede a media moito mellor. Esto foi o que máis lles costou aos nenos, apretar ben forte. Pero así experimentamos diferentes  condicións con distintos resultados.

 

A horta de Balbina

 Os nenos cantaron coa profe Carla "A horta de Balbina" de María Fumaça unha canción que nos gusta moito e que fala das verduras e hortalizas e cando se colleitan. 

 

O sarcófago do faraón

  Falando falando, como moitas veces, algunhas das nenas déronse conta que unha das montañas do quebracabezas de papel que estaban facendo parecía unha pirámide e así chegamos a un tema moi interesante: os tesouros dos faraóns do Antigo Exipto. Conteilles a historia de como, case por azar, Howard Carter atopou a tumba de Tutankamón e os tesouros que alí se gardaban. Despois buscamos máis información nos libros e na rede e puxémonos a facer un SARCÓFAGO. Cortar e doblar as pezas foi un traballiño...  E  iban con momia incluida!

 

 

Paxariños de pompóns

    Nas saídas que facemos polo entorno, e nalgunha ocasión tamén polo patio, pudemos ver algunhas aves, a maioría pequenos paxariños (pardais, lavandeiras, paporrubios...) pero tamén pudemos ver outras especies máis grandes miñatos, corvos, merliñas, pombas e algunha gaivota despistada que deixou o mar polos basureiros de interior. Están fascinados polos miñatos que vemos voando en círculos sobre Castrigo e xa son expertos en recoñecer a súa silueta e chillidos. 

Para desenvolver a creatividade e as destrezas manuais nesta ocasión fixemos uns paxariños empregando pompóns  e todo o que se nos iba ocurrindo de entre os materiais que temos pola clase. 

 

Unha estanteiría para o Día do libro

 Na clase respondimos á pregunta do Equipo da Biblioteca sobre que é para nós un libro? facendo este mural. Uns decían  que son para ler, para que nolos lean os papás, outros para aprender, para divertirse, para escribir... e outros dixeron cal era o seu libro favorito. E todo o puxemos nesta estanteiría que colocamos cos outros murais nos corredores do colexio:

 ademáis os libros son o noso paraugas contra a ignorancia...

Marcapáxinas para o día do libro

 O venres 23 de abril celebramos o día do libro facendo estos bonitos marcapáxinas que levamos para casa. Levan a nosa mascota Chanclas.

    

 

Xardíns de plastilina

    Desde que comezou a primavera, os nenos están fascinados polas flores que nos nacen no pequeno xardín do cole e cada vez que pasamos andan recollendo flores e pétalos caídos. Na anterior entrada vimos o mural que fixeron con todo o recollido de pasada. E estos días puxémonos a facer pequenos xardín de plastilina  sobre unha cartulina. 

   O máis dificil para eles foi non deixarse levar polo exceso de volumen e ser capaces de coller poucas cantidades, xa que ibamos comprobando que se despegaban e caían. Quedáronnos uns minixardíns moi bonitos e algúns engadiron paxaros e incluso cegoñas coas súas plumas brancas e negras.

A primavera

 

  Os elementos naturais son o mellor xoguete para os nenos e o ser humano en xeral sinte a necesidade de ter cerca algo de natureza... Na clase somos moi dados a recoller canta folla, flor, semente, pedra ou pauciño que atopamos polo camiño hasta o patio. Nas saídas xa nin vos conto!. Pero de camiño ao recreo non pasamos por moita zona verde. Aínda así van mirando para o chan buscando o máis mínimo anaco vexetal para xogar con el... e cando volvemos fan o mesmo. O que non poden é arrincar nada, para que todos poidan disfrutar das escasas zonas verdes e floridas que temos. Agora mismo están en flor as glicinias, os xazmíns, camelias e rododendros e imos apañando o máis pequeno pétalo ou folla caida. Así, os nenos coleccionan, crean composicións, inventan  xogos e desenvolven a creatividade. Un deses días, recén comezada a primavera, improvisamos esta actividade: do que traían nos petos (e que vos levan as mochilas cheas) fixeron unha selección e cada un pegou unha parte nunha cartulina. E quedounos así: o mural da primavera.

    

Despois escribimos o nome da estación que comezaba.