Este martes as tres clases de 3 anos fixemos unha saída ao Auditorio de Santiago para escoitar un Concerto da Banda Municipal sobre as películas de Disney favoritas dos nenos: A Sereiña, a Bela e a Besta, Shrek, o Rei León, Tarzán... e unhas cuantas máis. Antes de sair comprobamos na páxina da AEMT o tempo que teríamos e tamén merendamos. Fomos ao baño "un par de veces"... para evitar apuros. Repasamos as normas para as saídas ... e listos!
Para algúns eraa primeira viaxe en autobús (como saimos os primeiros, deixeilles escoller o autobús e elixiron máis grande...). Levounos un ratiño acomodarnos e poñer os cinturóns, fomos falando durante todo o traxecto e pasámolo moi ben. Cando chegamos ao auditorio tomamos asento, algo dificil, xa que os asentos levantábanse sós e moitos "non daban o peso". Xa preparados (había nenos de outros colexios e a nós tocounos diante), comezou o ensaio e algúns taparon os oidos xa que lles parecía un pouco forte... Logo por fín saiu o Director e comezou o Concerto: os nenos disfrutaban ao recoñecer as pezas musicais e as escenas que se proxectaban detrás da Banda. Pasámolo moi ben! Cando volvimos viñan cansos e varios durmironse , algún incluso durante o concerto! E portáronse moi ben!.
Para rematar ... pudemos comprobar "as instalacións sanitarias do auditorio", xa que a pesar de ir un par de veces antes de saír, tivemos que ir comprobar os estados dos baños unhas cuantas veces.
E un apunte sobre as prioridades dos pequenos: algún quedou algo frustrado, xa que non pudemos ir ver os patos do estanque do Auditorio que víramos en internet. Outra vez será!
O antroido comezou deportivo e doce na clase. Chegamos vestidos de deportistas e cada un foi contando cal era o seu disfraz: xogadores do Barsa, xogadores/as "de España", árbitros, saltadores de obstáculos, tenistas, atletas, de ximnasia rítmica, ciclistas e varios máis. "Despois de tanto deporte entrounos a fame" e fomos poñendo nas mesas todos os doces típicos que trouxeron da casa para COMPARTIR e contando o que eran: un mundo de filloas e de orellas, rosquillas, rosquillas sen ovo, buñuelos, magdalenas, biscoitos ... e tamén houbo chourizos!
Nin que decir ten que comeron a fartar, antes do desfile. Despois de comer de todo, recollimos e limpamos as mesas e xogamos un ratiño. Cando María chegou polas clases coa bandeira dos xogos, preparámonos para o desfile no patio, onde xa estaban os nenos de primaria.
Aquí vai unha mostra do primeiro que fomos poñendo nas mesas... logo foron chegando máis doces!. E cando volvimos a clase aínda seguiron comendo, xa que nos chegou outra enorme bandexa de orellas e aínda nos quedaban filloas! ...e seguían tendo fame!(como aínda así quedaron moitas cousas, ao final baixáronselles para o comedor). Gracias pola vosa colaboración!.
Esta é unha secuencia de fotos de como foi o desfile desde que chegou a bandeira a nosa clase e baixamos ao patio cuberto. Están mesturadas fotos miñas coas de Bea, a mamá de Emma, que me mandou moitas para compartir con todos. Así, vemos o festival desde varias perspectivas.
O QUE AS FOTOS NON CONTAN : Por suposto o que as fotos non contan é a parte na que algúns se nos agarran das mans ou do que podían, asustados por verse no medio de tanto neno (case 700 e ademáis as visitas) e sobre todo tanto ruido (os maiores encantados, claro! e algún noso tamén...). Por moito que llo expliques, cando se ven no medio a cousa cambia, non había máis que ver de cerca algunhas cariñas!. Ao rematar o paseillo, subimos ao noso patio e logo, xa máis relaxados, decidimos baixalos á pista para seguir vendo o desfile e xogar cos globos que inflábamos Marta e máis eu, mentras escoitábamos "quero un, quero un!!!". Nas fotos tampouco está "o bonito momento" en que "ah! están comezando a caer unhas pingas!"e a facer frio", así que ... decidimos volvelos a subir. Volta a movelos!. É doado cando está un só grupo, pero aquí eramos 6 grupos mesturados por primeira vez nunha espazo novo para eles. Tampouco se ven os apuros de contar e recontar si os temos todos recollidos e controlados (eso nunca se ve: pero como lles digo na clase os profes non somos pulpos, pero debemos vir de serie con ollos no cogote!). Unha vez, tempo atrás, un neno díxome: "non me contes tanto que non son un número, eh". Logo, cando che preguntan "viches tal cousa?", tes que decir que non , que ti estabas mirando para abaixo... e camiñando marcha atrás, coma os cangrexos. Para axudar a recollelos e "entresacalos" do medio dos de 4 e 5 anos (que seguían no patio) botáronnos unha man os profes dos maiores e algunhas mamás que andaban por alí. Esta é a parte que non cabe nos cadros de horarios e nas programacións cando nos dín eso que nos encanta aos profes de infantil: "programa , programa..." e logo trata de meter eso no Xade!". (Para os que non estades no allo o Xade é o programa de xestión de datos")
Bueno, e como xa rematou o do cole, só queda desexarvos que o pasedes moi ben cos diferentes antroidos e tradicións que se espallan por toda a nosa xeografía nestas datas.
E GRACIAS A TODOS/AS POLA VOSA COLABORACIÓN COS DISFRACES E COAS LARPEIRADAS.
Onte pintamos uns antifaces usando ceras e logo pegámoslles por detrás todas as plumas que quixemos (de esas tan vistosas dos plumeiros..) e por diante un toque de purpurina e quedáronnos preciosos!
Este ano o noso Antroido está dedicado aos hábitos saudables, especialmente ao deporte, e cada curso vaise disfrazar seguindo este tema. Para traballalo na clase levamos varios días falando de deportes e busqueilles en internet imaxes de moitos deles. Despois cada un escolleu os que máis lles gustaban e buscamos "na caixa das cabezas cortadas" as nosas para pegalas ... e logo decoramos como mellor nos pareceu.
{Por exemplo Arancha quixo "disfrazarse" de tenista e como estaba de cumpreanos (é a primeira da clase que cumple os catro) trouxonos caramelos para compartir. Aquí está soprando as catro veliñas.}
A maioría conocían todos os deportes dos que falamos, pero non así a ximnasia rítmica e o patinaxe sobre xeo, así que púxenlles un par de videos para que os viran e encantáronlles ... as cintas, os aros e sobre todo os traxes que levaban as nenas: "brillos e cores impactantes". Cando rematamos de velo, moitas xa decían "eu quero ser eso!". Os deportes escollidos, igual nos indican por onde van as aficións de cada neno e nena e sobre todo a que se atreven : lanzarse dun trampolín, saltar a cabalo, botarse montaña abaixo na bici...
En clase andamos a voltas co Meco. Cada día seguimos as súas instruccións e traemos algo na cabeza, algo no pescozo ou a cara pintada. De paso, ademáis de falar da tradición, estamos a tolear: sombreiros grandes e pequenos que quitamos e poñemos e miramos e prestamos , garabatas, moreas de panos e colares que non paramos de quitar e poñer e prestar e ensarillar... e romper claro. Logo na clase temos colares e plumas e antifaces e as veces poñemos todo xunto e unhas cousas por riba de outras... Cousas do antroido
E, como non, todas queren ser princesas ou fadas e eles batman ou superman ou spiderman ou algo con moitospoderes... Trátase de transformarnos no que non somos. Así que baixamos de internet uns cuantos modelos de disfraces e cada un deixouse levar pola imaxinación e escolleu o que quixo e logo pegamoslles as nosas cabezas para disfrazarnos no papel: aínda que tiñan montóns de modelos diferentes para non repetirse, veredes como a metade das nenas escolleu un disfraz de fada ... de cor ROSA.
E mañan máis ... xa que este ano o tema común do antroido do colexio son os deportes e a vida saudable. Nos xa empezamos coas larpeiradas e aquí quería poñer unha foto da merenda sana e saudable que comeron estos días, xa que Emma trouxo un biscoito de chocolate para compartir (dixo que o fixo ela sóa e que Bea a súa nai "lle axudou")... pero cando me acordei da cámara xa non quedaba nada: estaba moi rico!. O outro día Alexia, a mamá de Candela, tamén nos mandou unhas rosquillas boisimas e Candela pasouno en grande cortándoas en anacos e repartindoas ... TAMPOUCO DEIXAMOS NADA! . GRACIAS AS DÚAS!