Botas verdes!

  Como vos dixen cando rematamos o curso, quedáranme pendentes algunhas entradas que agora vou intentar poñer ao día... antes de que comece o novo curso. Un pouco para lembrar como rematamos e continuar despois do verán... 

   Unha delas foi unha experiencia que nos levou moitos meses de coidados e observacións e que comezou co conto "O carballo con botas" de Anxo Moure. Xuntamos botas, xapatillas e deportivos vellos que pedimos aos papás e sementamos nelas landras, pero non naceron e despois glicinias, que a pesar de tódolos coidados tamén nos fallaron ....ou igual foi por exceso de coidados. A experiencia contámola nunha entrada anterior que podedes ver AQUÍ

  Finalmente despois de esos intentos ao longo do curso en troques de sementar aprendimos a "esqueixar":  cortamos as plantiñas que medraban no extremo da cinta ou clorofito da clase e plantamos de novo. E aínda que ao principio eran moi pequeniñas, cos nosos coidados medraron moito e quedaron así.

 Con esta experiencia contamos contos ( O carballo con botas e Aínda nada), vimos varios xeitos de reproducir plantas, os coidados que precisan como seres vivos e sobre todo aprendemos a esperar e a coñecer e respetar os ritmos da natureza...