Este parece ano de landras, e moi boas. Ibamos plantar as que tiñamos pola clase pero coa calor secáronse de máis e trouxenlles outras máis frescas que ademáis chamaban a atención polo tamaño e porque xa estaban asomando as puntas das raices en algunhas. Así que puxémonos mans á terra e plantamolas en macetas.
Cómo lles gustou meter as máns na terra!. Os nenos encargáronse de encher cada un a súa maceta, escoller as landras máis grandes ou xa algo abertas. Ademáis tiñán que contar tres ou catro e plantalas a pouca profundidade. Agora témolas nas ventás da clase e tócanos coidalas e esperar a que nos medre un bosque de carballos que co tempo levarán a casa para que lles busquedes un sitio. Agora imos traballar a paciencia!
Para "meternos en ambiente" levamos días contando contos nos que tratamos conceptos previos sobre as estacións e o paso do tempo, qué é un bosque e quén vive nel e sobre todo da perseverancia ante as dificultades como "Xaime e as landras" e "O duende Pes lixeiros".
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Comentarios: a túa opinión conta!