Pan da Maía

  O pan é un dos nosos alimentos básicos, todos sabemos como sabe e onde o mercan mamá ou papá... pero non todos sabemos como se elabora. Así que leveilles a clase os ingredientes: fariña, levadura, un chorriño de aceite, unha pizca de sal e auga morna.

 

  

    Nunha cunha mesturamos todo e cando fixen a primeira amasadura, quedaron sorprendidos cando viron que a masa quedaba toda pegada nas miñas máns.

 Contamos coa axuda de Mónica e Andrea que tamén sacaron algunhas fotos cando eu estaba "coas máns na masa". Despois de amasar, probamos os ingredientes: algún probou a puñados! E tamén comemos un anaquiño de masa crúa: as opinións aquí foron dispares xa que a algúns non lles gustaba moito e a outros encantoulles... Despois notouse nos tamaños dos boliños....

    Ensineilles de onde sae a fariña porque tiña un bote con graos de trigo e falamos do conto dos 7 cabritos, cando o lobo enfariña as patas para enganalos.  A masa deixámola repousar e cando medrou un pouco cada un amasou o seu boliño. Gustoulles moito porque decían que era máis blanda que a plastilina.

      Logo repousaron outro pouco e metémolos no forno prequente a 180º, ou algo así, unha media hora. Deixámolos enfriar e cando volvimos de psico comemos os panciños. A clase arrecendía a pan de verdade!. E, aínda que nos quedou algo duro, porque o forno xa non regula moi ben, o pan non estaba nada mal!.      PAN DA MAÍA

 

((((Volveremos a facelo outro día, para aplicar o aprendido e tamén porque non estabamos todos.))))

"Bicos, Besos, Kisses..."

   Este é o titulo dun pequeno pero precioso e divertido libro que contamos hoxe na clase. Está escrito e ilustrado por Selma Mandine. Como domingo é o San Valentín e algúns oíran falar do día dos enamorados, pregunteilles si sabían que era eso... e nada!. Só unha nena dixo que era darse bicos, despois saleu que os daban os papás e mamás... e os noivos. E entón xa se soltaron e unha dixo que ela "xa tiña noivo...". Despois falamos de que hai moitos "amores e quereres": a mamá, a papá, aos irmáns, aos amigos, a quen nos coida...

    

      Comezaron a decir todos os seus quereres, primeiro de un en un e despois xa non nos chegaban os dedos das máns para contar, así que contamos tamén cos dedos dos pes!. Pablo dixo a súa primeira palabra en alto: mamá! e Paula despois de decir pais, irmá, amigos, padriños, primas, tíos e avós, nunha carreira na que case queda sen aire,  pensouno mellor e dixo "EU QUERO A TODOS!". Despois contamos o conto e rímonos cos bicos que rascan coma cactus, cos suaves coma algodón, cos bicos que se poden ver, os doces, os ruidosos, os explosivos ... e moitos máis que saen no libro.

     E ademáis, aproveitando que tíñamos a ventá aberta, mandamos bicos a todas as persoas que queremos. Seguro que vos chegaron uns cuantos!

 

Sinopse do libro:

     "Como é un bico? Pregúntalle un osiño de peluche ao seu pequeno dono. A resposta atoparémola a través das páxinas deste álbum. Desde os sonoros bicos da avóa ata os bicos húmidos do seu can Rex, o pequeno protagonista desta historia ensinaranos que hai moitas clases de bicos, pero os mellores, son os que nos dan aqueles a quen máis queremos". 

       E un par de curiosidades: como son as onomatopeias dos  bicos en outros paises e como se dí bicar en outros idiomas.

O antroido na clase: festa, máscaras e baile de disfraces!

   Ao longo de esta semana seguimos os mandadiños do Meco: algo na cabeza, a cara pintada, algo no pescozo e algo nos pes...  Logo completaban na clase coas teas, sombreiros e outros accesorios que tiñamos... Cando saquei as fotos, algunhas caras xa estaban despintadas e outros xa a lavaran... así que repasamos ou repintámonos de novo según o que eles pedían ...

   Tamén elaboramos os antifaces con papeis de seda e plumas e quedáronnos dun estilo entre veneciano e amazónico moi bonito... As plumas tiveron que contalas para que a todos nos tocase máis ou menos a mesma cantidade e escolleron as cores para combinalas ao seu gusto.

   Hoxe viñemos disfrazados da casa  para festa do Antroido do colexio. Fixemos un fotocall e algúns (non dou tempo a todos) explicaron o seu disfraz coa axuda de internet: buscábamos un disfraz parecido e quen era o personaxe. Por exemplo, de Pocahontas vimos os tipis indios, a roupa feita de pel de bisonte..., da bruxiña cantamos a canción "la brujita tapita", Jordán consigueu explicarlles aos outros quen eran Hipo e Desdentado coa axuda dun corto de "como entrenar a un dragón"...

  E despois puxemos unha mesa de festa e fixemos unha degustación dos postres típicos (rosquillas, orellas, filloas... ) que trouxeron os papás e mamás. Comeron antes do recreo... e despois do baile... e algún aínda botou de menos a merenda!. Aprendemos a compartir e  gustoulles todo moitísimo !

  Finalmente rematamos cunha sesión de baile na pista de atrás do edificio de primaria. Ao primeiro estaban algo asustados porque estabamos os 225 de infantil xuntos e impresionáronse (non era para menos!) pero despois foronse soltando e correron e bailaron...  (Durante estos días porei AQUÍ un enlace cos videos e as fotos que subirei na web do cole.)

Moitas grazas pola vosa colaboración coas actividades do Meco e as larpeiradas!

As pantallas de Xinzo

    A voltas co Antroido, hoxe recibimos a invitación de Rosana para poder ver un auténtico disfraz de Pantalla de  Xinzo de Limia. Soupemos  que levan vexigas para darlle con elas á xente. (Ver  a entrada que puxo no seu blog  AQUÍ )

   Así que alá fomos: un chisco preocupados polas escaleiras, xa que a aula de Rosana está no piso de arriba), aproveitamos que estaba a profe Andrea con nós  e subimos. Levounos un chisco chegar  porque entre que imos amodiño e fomos mirando os traballos dos nenos no piso de arriba e paramos nas clases dos compañeiros de 3 anos que están con  María e Marta...

      Rosana explicounos as partes do traxe e os nenos fixéronnos un recitado. Despois, cando baixamos a clase, buscamos en internet unha pantalla para pintar.

Grazas Rosana!

Unha sesión de psicomotricidade con teas

   Á volta do recreo fomos á sala de Psicomotricidade, e despois de repasar as normas (sobre todo de respeto e seguridade), descalzámonos, ordenamos os zapatos e repartínlles teas de moitas cores para comezar unha sesión que hoxe necesitábamos para descargar tensións xa que antes do recreo tivemos un par de momentos algo conflictivos. (Sobre a psicomotricidade recoméndovos un artigo que está na web do cole premendo AQUÍ). 

  

   Cada un colleu as teas que quixo, sin discutir polas cores, convertíronas en saias, vestidos, capas de superherois, princesas, cabaleiros, sereas ou piratas... Cada un disfrazouse como quixo sin máis gastos que as teas... Fixeron e desfixeron grupos, transformáronse en personaxes das súas pelis favoritas, axudáronse uns aos outros nunha sesión moi tranquila e relaxada... e finalmente recolleron e ordenaron todo moi ben. 

 

Percusión con paos

   Unha das primeiras músicas da humanidade foi de percusión repetindo distintos ritmos. Tamén é a primeira forma na que os pequenos se achegan á música. Non tedes máis que velos no patio cando as palas e os cubos se convirten en baterías!. Nós fixemos o mesmo, achegarnos á percusión empregando xogos rítmicos. Primeiro facémolo con partes do noso corpo, con palmadas nas máns, nas pernas, no chan... E despois empregamos os paos de madeira das construcións. 

      Xogamos coa forza, a intensidade, a velocidade e o silencio. Traballamos os graves e os agudos e sobre todo traballamos a discriminación auditiva. Intentamos imitar e repetir distintos patróns rítmicos. Conseguimos facelo en grupo bastante ben, pero o que nos costaba moito era que distintos grupos fixesen ritmos diferentes... todos rematabamos co mesmo. Queda para máis adiante...

     Para meternos en ambiente con algo de humor, primeiro vimos o corto de animación que vos enlazo aquí : "Alfredo o cavernario".    Despois pasámolo moi ben facendo "ruido". (A música do video é de Dawid  Jaworski). 

 "O ritmo é a base da música, repítese e repítese (o que dá seguridade) e pode cambiar o ánimo das persoas, porque estimula a parte do cerebro que se encarga das funcións vitais, proporciona placer e provoca emocións."