AUTORRETRATOS

     Realizar un autorretrato, ademais dun traballo artístico, é un exercicio de introspección que implica por unha banda, coñecer o noso propio corpo e as súas partes, por outro recoñecer o noso estado de ánimo e ademais desenvolver a capacidade linguística para expresar con palabras as nosas emocións. Un autorretrato descríbenos tanto por fóra como por dentro, intentando ademais dunha representación das nosas características físicas, reflectir a nosa personalidade...

    Ainda que temos moitas posibles interpretacións dos debuxos dos nenos e dos maiores (das que recollo unhas cuantas abaixo), facendo estos autorretratos, nos só intentamos coñecernos, divertirnos e expresarnos tanto a nivel plástico como oral.

 

premer AQUÍ para ver os autorretratos

 
   A cabeza e a cara son as partes máis expostas á vista, as máis expresivas do corpo e son o centro da comunicación.  

Son as máis fáciles de debuxar para os nenos xa que son as primeiras das que son conscientes. En elas inclúen máis detalles polo que é un dos primeiros debuxos que realizan os nenos. A boca aparece nos debuxos dos nenos case á vez que a cabeza, por que é a parte do seu corpo máis importante para a súa supervivencia e os dentes adoitan aportar un toque de forza ou rebeldía á personalidade de quen a debuxa. Os ollos reflicten a comunicación social e son o punto principal de concentración do sentimento.

  En canto ao pescozo unindo a cabeza e o tronco interprétase a súa omisión como un factor de inmadurez, aínda que nos nenos pequenos é normal mentres non son conscientes da súa articulación. O tronco, nos debuxos infantís, redúcese a unha simple forma ovalada, cadrada ou circular: as figuras redondas asócianse aos debuxos menos agresivos, mentres que as figuras cadradas ou angulosas asócianse máis á forza.  Cando dibuxan os ombreiros, a súa anchura considérase a expresión máis común da forza e perfección.      Os brazos e as mans sérvennos para alimentamos, para vestirmos, para traballar... e a forma en que se debuxan ou se omiten, relaciónase coa evolución da personalidade e a adaptación social. Cando os debuxan estendidos adoita implicar expontaneidad e si o fan pegados ao corpo poden reflectir timidez... Máis non sempre interpretar os dibuxos infantis é tan doado.